.DWARF - Bestandsextensie

. Dwarf- bestand is een debuggen informatiebestandformaat dat wordt gebruikt door compilers en debuggers ter ondersteuning van foutopsporings op bronniveau. Het is een gestandaardiseerd formaat dat onafhankelijk is van objectbestandsformaten, dus het kan worden gebruikt met elke compiler of debugger die dwerg ondersteunt.

Het doel van een dwergbestand is om informatie op te slaan over de broncode van een programma dat nodig is voor foutopsporing. Deze informatie omvat de namen van variabelen, functies en typen, evenals de relaties daartussen. Deze informatie kan door een debugger worden gebruikt om een ​​programma regel voor regel door te stappen, de waarden van variabelen te inspecteren en breekpunten in te stellen.

Verschillende soorten dwerginformatie

De verschillende soorten dwerginformatie zijn:

• Compile Unit (CU) Informatie: deze informatie bevat de naam van de compilatie -eenheid, de namen van de functies en variabelen in de compilatie -eenheid en de lijnnummers van de broncode die overeenkomt met elke instructie in de machinecode.
• Debug -regel (regel) informatie: deze informatie bevat de lijnnummers van de broncode die overeenkomt met elke instructie in de machinecode.
• Debug frame (frame) informatie: deze informatie bevat informatie over de stackframes van een programma, de oproepstapels die worden gemaakt wanneer een programma functies uitvoert.
• Debug Symbol (SYMTAB) Informatie: deze informatie bevat informatie over de symbolen in een programma, zoals de namen van functies, variabelen en typen.
• Debug macro (macro) informatie: deze informatie bevat informatie over macro's die zijn gedefinieerd in de broncode van een programma.
• Debug -tag (tag) informatie: deze informatie bevat informatie over de tags die worden gebruikt in dwergbestanden .

Hoe werkt Dwarf ?

Dwergbestanden zijn onderverdeeld in verschillende secties, die elk een ander type debug -informatie bevatten. De belangrijkste secties zijn:

• Sectie Compile Unit (CU): deze sectie bevat informatie over een enkele compilatie-eenheid, die een zelfstandige eenheid van broncode is die is samengesteld in een objectbestand.
• Debug -regel (regel) Sectie: Deze sectie bevat informatie over de lijnnummers van de broncode die overeenkomt met elke instructie in de machinecode.
• Debug frame (frame) sectie: deze sectie bevat informatie over de stackframes van een programma, de oproepstapels die worden gemaakt wanneer een programma functies uitvoert.
• Debug -symbool (SYMTAB) Sectie: Deze sectie bevat informatie over de symbolen in een programma, zoals de namen van functies, variabelen en typen.

Wanneer een debugger een dwergbestand laadt, gebruikt het de informatie in de secties Cu-, Line, Frame en Symtab om door een programma regel voor regel te stappen, de waarden van variabelen te inspecteren en breekpunten in te stellen.

Hoe te werken met een dwergbestand ?

Om te werken (openen, lezen, bewerken) een dwergbestand , heeft u een softwareprogramma nodig dat dwergbestanden kan lezen, schrijven en interpreteren. Sommige populaire softwareprogramma's die kunnen werken met Dwarf -bestanden omvatten:

• GDB (GNU Debugger)
• LLDB (LLVM Debugger)
• CodeView (Microsoft Debugger)
• Ida Pro

Hoe converteer je een dwergbestand naar een ander formaat?

Converteren een . Dwergbestand naar een ander formaat is geen typische vereiste, omdat dwergbestanden essentieel zijn voor foutopsporing. U kunt echter dwerginformatie manipuleren met behulp van foutopsporingstools en relevante gegevens exporteren voor analyse in verschillende formaten. Om een ​​dwergbestand naar een ander formaat te converteren, heeft u een softwareprogramma nodig dat dwergbestanden kan converteren. Sommige populaire softwareprogramma's die dwergbestanden kunnen converteren, zijn onder meer:

• Objcopie
• LLVM-DWARFDUMP
• Sdwarf

Waar kan ik dwergbestanden vinden?

. Dwergbestanden worden gegenereerd tijdens het compilatieproces van software. Ze bevinden zich naast de gecompileerde uitvoerbare of bibliotheekbestanden. Dwergbestanden zijn te vinden op verschillende plaatsen, waaronder:

• De objectbestanden van gecompileerde programma's
• De foutopsporingssymbolen van een programma
• Online repositories van foutopsporingssymbolen

Wat zijn de verschillende versies van dwerg ?

Dwarf heeft verschillende versies doorlopen, waarbij Dwarf 2 , Dwarf 3 , Dwarf 4 en Dwarf 5 enkele van de opmerkelijke iteraties zijn. Elke versie introduceert verbeteringen om foutopsporingsmogelijkheden te verbeteren en nieuwere programmeertalen en -functies te ondersteunen.

Voordelen en nadelen van het gebruik van dwergbestanden

• Dwergbestanden zijn een krachtig hulpmiddel voor foutopsporingssoftware. Ze zijn gestandaardiseerd, compact en efficiënt en bieden een rijke set informatie die kan worden gebruikt om programma's te debuggen. Ze kunnen echter complex en moeilijk te begrijpen zijn en ze worden niet ondersteund door alle compilers en debuggers.

• De voordelen van het gebruik van dwergbestanden zijn:

  • Ze zijn een gestandaardiseerd formaat, dus ze kunnen worden gebruikt met elke compiler of debugger die dwerg ondersteunt.
  • Ze zijn compact en efficiënt, dus ze voegen geen aanzienlijke hoeveelheid grootte toe aan een programma.
  • Ze bieden een rijke set informatie die kan worden gebruikt voor foutopsporing.

• De nadelen van het gebruik van dwergbestanden zijn:

  • Ze kunnen complex en moeilijk te begrijpen zijn.
  • Ze kunnen moeilijk te bewerken zijn.
  • Ze worden niet ondersteund door alle compilers en debuggers.

Verschil tussen dwerg en elf

Dwarf en ELF zijn beide bestandsindelingen die worden gebruikt om informatie over gecompileerde programma's op te slaan. Ze hebben echter verschillende doeleinden. ELF is een uitvoerbaar en koppelingsformaat (ELF), terwijl Dwarf een foutopsporingsformaat is.

ELF -bestanden bevatten de machinecode die een programma vormt, evenals informatie over de structuur van het programma, zoals de namen van zijn functies en variabelen. Dwarf -bestanden bevatten informatie die kan worden gebruikt om een ​​programma te debuggen, zoals de lijnnummers van de broncode die overeenkomt met elke instructie in de machinecode.

Verschil tussen dwerg en steken

Stabs en Dwarf zijn beide foutopsporingsinformaties. Stabs is echter ouder en minder functiesrijk dan dwerg . Stabs is ook minder draagbaar, omdat het niet wordt ondersteund door alle compilers en debuggers.

Dwarf is het voorkeursafhankelijke informatie -formaat voor de meeste moderne compilers en debuggers. Het is meer draagbaar, meer functie-rijk en gemakkelijker te gebruiken dan steken.

Hoe debuggen een programma met behulp van dwergbestanden ?

Om een ​​programma te debuggen met Dwarf -bestanden, heeft u een foutopsporings nodig die Dwarf ondersteunt. Zodra u een debugger hebt, kunt u het dwergbestand in de debugger laden. De debugger zal vervolgens de informatie in het dwergbestand gebruiken om de programma -regel voor regel door te stappen, de waarden van variabelen te inspecteren en breekpunten in te stellen.

Hier zijn de stappen om een ​​programma te debuggen met behulp van dwergbestanden :

1. Stel het programma samen met foutopsporingsinformatie. Hiermee wordt een objectbestand gemaakt dat het dwergbestand bevat.
2. Laad het objectbestand in een debugger.
3. Stel een breekpunt in aan het begin van de functie die u wilt debuggen.
4. Voer het programma uit. De debugger stopt bij het breekpunt.
5. Stap de programma regel voor regel door. De debugger geeft de broncode weer voor elke regel van het programma, evenals de waarden van de variabelen.
6. Als u de waarde van een variabele wilt inspecteren, kunt u de opdrachtregelinterface van de debugger gebruiken om dit te doen.
7. Wanneer u klaar bent met foutopsporing, kunt u het programma blijven uitvoeren.