MIME (wielofunkcyjne rozszerzenia poczty internetowej) to standard zaproponowany przez Bell Communications w 1991 r. W celu rozszerzenia ograniczonych możliwości e -maila, a zwłaszcza w celu wprowadzenia dokumentów (takich jak obrazy, dźwięk i tekst) w a wiadomość. Został pierwotnie zdefiniowany przez RFCS 1341 i 1342 w czerwcu 1992 r.
Za pomocą nagłówków MIME opisuje rodzaj zawartości wiadomości i używanego kodowania.
Mime dodaje następujące funkcje do usługi e -mail:
- Móc wysłać wiele załączników za pomocą jednej wiadomości;
- Nieograniczona długość wiadomości;
- Użycie zestawów znaków innych niż kod ASCII;
- Użycie bogatego tekstu (układy, czcionki, kolory itp.)
- Załączniki binarne (pliki wykonywalne, obrazy, pliki audio lub wideo itp.), Które można w razie potrzeby podzielić.
MIME używa specjalnych dyrektyw nagłówka do opisania formatu zastosowanego w ciele wiadomości, aby klient e -mail mógł go poprawnie interpretować:
- MIME-wersja: jest to wersja standardu MIME używanego w wiadomości. Obecnie istnieje tylko wersja 1.0.
- Content-Type: opisuje typ danych i podtyp. Może zawierać parametr „charakterystyczny”, oddzielony półkolonem, określającym, którego znaku ustawiono.
- Przekodowanie treści: definiuje kodowanie używane w ciele wiadomości
- Content-ID: reprezentuje unikalną identyfikację dla każdego segmentu wiadomości
- Dystrykcja treści: Podaje dodatkowe informacje na temat treści wiadomości.
- Dispozycja treści: definiuje ustawienia załącznika, w szczególności nazwa powiązana z plikiem, przy użyciu nazwy pliku atrybutu.
Typy MIME:
Aplikacja/Base64
Rozszerzenie pliku mme jest powiązane z wielofunkcyjnym formatem plików rozszerzeń poczty internetowej.
Jak otworzyć:
Użyj kompatybilnych narzędzi do pracy z *.mme.
Jak konwertować:
O ile wiemy, tego typu pliku .mme nie można przekonwertować na żaden inny format pliku. Zazwyczaj jest to przypadek plików systemu, konfiguracji, tymczasowych lub danych zawierających dane wyłącznie dla jednego oprogramowania i używanego do własnych celów. Również niektóre zastrzeżone lub zamknięte formaty plików nie mogą być przekonwertowane na bardziej popularne typy plików w celu ochrony własności intelektualnej dewelopera, co jest na przykład przypadkiem niektórych plików multimedialnych chronionych DRM.