.K4 - Bestandsextensie

DataFlex -indexbestanden hebben een .k* extensie. De * van K * is een of twee cijfernummer. Waarden van K* variëren van K1 tot K15.

In DataFlex 2.x was de K10 -index altijd een 'batch' -index, wat betekent dat de inhoud ervan niet werd bijgewerkt wanneer het gegevensbestand werd bijgewerkt. Batch -indexen worden alleen bijgewerkt wanneer de index wordt gemaakt met DFIndex of DFSort, afhankelijk van de versie van DataFlex die u hebt. Dit bood in bepaalde situaties enkele voordelen, maar de meeste van die voordelen zijn verouderd met de snellere computers en grotere harde schijven die we vandaag leuk vinden.

Afhankelijk van uw back -upmedium, kan het sneller zijn om een ​​datafile te herinbrikken versus het herstellen van het bestand vanuit het back -upmedium.

Deze invoer van het K4 -bestandstype werd gemarkeerd als verouderd en niet langer ondersteunde bestandsindeling.

Dit type bestand wordt niet langer actief gebruikt en is hoogstwaarschijnlijk verouderd. Dit is meestal het geval voor systeembestanden in oude besturingssystemen, bestandstypen van lange stopgezette software of eerdere versies van bepaalde bestandstypen (zoals documenten, projecten enz.) Die werden vervangen in hogere versies van hun oorspronkelijke programma's.

Hoe te openen: dit bestandstype is niet bedoeld om direct te worden geopend, er is geen software die er rechtstreeks kan openen en ermee kan werken, of er is geen informatie beschikbaar in openbare bronnen over het openen van dit bestandstype. Dit is meestal het geval van sommige interne gegevensbestanden, caches, tijdelijke bestanden enz.
Hoe converteren: voor zover we weten, kan dit .K4 -bestandstype niet worden geconverteerd naar een ander bestandsformaat. Dit is meestal het geval van systeem-, configuratie-, tijdelijke of gegevensbestanden met gegevens die exclusief zijn voor slechts één software en gebruikt voor zijn eigen doeleinden. Ook kunnen sommige eigen of gesloten bestandsindelingen niet worden omgezet in meer gebruikelijke bestandstypen om het intellectuele eigendom van de ontwikkelaar te beschermen, wat bijvoorbeeld het geval is van sommige DRM-beveiligde multimediabestanden.