.I - Bestandsextensie

De I -bestandsextensie is voornamelijk gerelateerd aan Borland C ++ en gebruikt voor bestanden die een tussenprocessor -uitvoer bevatten.

Wanneer de C-preprocessor wordt gebruikt met de C-, C ++ of Objective-C-compilers, wordt deze geïntegreerd in de compiler en communiceert een stroom binaire tokens rechtstreeks naar de parser van de compiler. Het kan echter ook worden gebruikt in de meer conventionele zelfstandige modus, waar het tekstuele uitvoer produceert.

De output van de C -preprocessor lijkt veel op de invoer, behalve dat alle voorbewerkingsrichtlijnlijnen zijn vervangen door lege lijnen en alle opmerkingen met spaties. Lange runs blanco lijnen worden weggegooid.

Deze invoer van het I -bestandstype werd gemarkeerd als verouderd en niet langer ondersteunde bestandsindeling.

Dit type bestand wordt niet langer actief gebruikt en is hoogstwaarschijnlijk verouderd. Dit is meestal het geval voor systeembestanden in oude besturingssystemen, bestandstypen van lange stopgezette software of eerdere versies van bepaalde bestandstypen (zoals documenten, projecten enz.) Die werden vervangen in hogere versies van hun oorspronkelijke programma's.

Een I -bestandsextensie kan meestal worden gevonden als tussenprocessor -uitvoerbestanden van C ++.

Hoe te openen: dit bestandstype is niet bedoeld om direct te worden geopend, er is geen software die er rechtstreeks kan openen en ermee kan werken, of er is geen informatie beschikbaar in openbare bronnen over het openen van dit bestandstype. Dit is meestal het geval van sommige interne gegevensbestanden, caches, tijdelijke bestanden enz.
Hoe converteren: voor zover we weten, kan dit .I -bestandstype niet worden geconverteerd naar een ander bestandsformaat. Dit is meestal het geval van systeem-, configuratie-, tijdelijke of gegevensbestanden met gegevens die exclusief zijn voor slechts één software en gebruikt voor zijn eigen doeleinden. Ook kunnen sommige eigen of gesloten bestandsindelingen niet worden omgezet in meer gebruikelijke bestandstypen om het intellectuele eigendom van de ontwikkelaar te beschermen, wat bijvoorbeeld het geval is van sommige door DRM beveiligde multimediabestanden.